Kiedy powstała zapora w Solinie

Kiedy powstała zapora w Solinie

Zapora w Solinie powstała w latach 1960-1968, natomiast jej uroczyste otwarcie i oddanie do użytkowania miało miejsce 20 lipca 1968 roku. Budowla ta uważana jest za jedną z najważniejszych inwestycji hydrotechnicznych w powojennej Polsce i stanowi obecnie ogromną atrakcję turystyczną w Bieszczadach.

Historia budowy zapory w Solinie – najważniejsze fakty

Budowa zapory w Solinie miała na celu przede wszystkim ochronę przed powodziami, pozyskanie energii elektrycznej oraz poprawę warunków rekreacyjno-turystycznych terenu. Prace budowlane rozpoczęto w 1960 roku, natomiast zakończenie całej inwestycji miało miejsce w lipcu 1968 roku.

Realizacja tej spektakularnej inwestycji wiązała się z ogromnym wysiłkiem technicznym i logistycznym, w tym wysiedleniem kilku wiosek z miejsc, które znalazły się na obszarze tworzonego jeziora.

Najważniejsze parametry zapory:

  • długość: 664 metry,
  • wysokość: 82 metry,
  • powierzchnia jeziora: około 22 km²,
  • pojemność zbiornika: około 472 mln m³ wody.

Zapora w Solinie uznawana jest za najwyższą betonową zaporę wodną w Polsce.

Ciekawostki związane z zaporą w Solinie

Budowa zapory na Sanie przyniosła wiele niespotykanych rozwiązań technicznych i ciekawych historii.

Legendarne zjawiska i tajemnicze historie

Na temat zapory i jeziora Solińskiego krążą liczne legendy oraz nietypowe historie. Jedna z popularnych opowieści mówi, że podczas budowy fundamentów zapory przypadkowo odkryto wejście do tajemniczej jaskini. Inna legenda sugeruje, iż na dnie zbiornika ukryte są skarby pozostawione przez wysiedlonych mieszkańców.

Zapora jako atrakcja turystyczna

Beyond.pl pisze, że:

„Obecnie zapora solińska to jeden z chętniej odwiedzanych obiektów turystycznych, oferujący zarówno niezwykłe krajobrazy, jak i edukacyjne zwiedzanie elektrowni wodnej”.

Rzeczywiście, każdego roku obiekt odwiedzają tysiące turystów, spacerując po imponującej koronie zapory i podziwiając piękne widoki na jezioro Solińskie oraz Bieszczady.

Zastosowanie elektrowni wodnej na zaporze

Elektrownia wodna w Solinie jest kluczową inwestycją energetyczną. Dzięki spiętrzeniu wody możliwe jest generowanie czystej i odnawialnej energii elektrycznej. Elektrownia ta posiada moc około 200 MW, co czyni ją jedną z największych elektrowni szczytowo-pompowych w kraju.

Podsumowanie

Zapora w Solinie została wybudowana w latach 1960-1968, a jej oficjalne otwarcie nastąpiło 20 lipca 1968 roku. Z jednej strony chroni ona dolinę rzeki San przed powodziami, a z drugiej – stanowi istotne źródło energii elektrycznej oraz ważną atrakcję turystyczną regionu. Niewątpliwie historia i sława zapory w Solinie stanowią integralną część Bieszczadów i przyciągają tu turystów z całej Polski.